Saveznici se zvanično plaše da oružje ili nešto od opreme koju šalju SSV-u ne dođe u ruke frakcija koje su povezane sa Al-Kaidom.
Piše: Muhamed Jusić (Al Jazeera Balkan)
Lideri sirijske opozicije su arapske i svjetske medije obavijestili da su dobili informaciju od visokih zvaničnika u Washingtonu i Londonu da će njihovi dosadašnji saveznici obustaviti slanje direktne pomoći pobunjenicima na sjeveru zemlje.
Glasnogovornici ambasada obje države u Ankari su istovremeno najavili nastavak humanitarne pomoći koju distribuiraju međunarodne organizacije. Zvanično, do sada su ove dvije zemlje sirijskim pobunjenicima protiv režima predsjednika Bashara al-Assada poslale stotine hiljada tona obroka hrane, medicinske opreme, sredstava komunikacije i drugih neborbenih pomagala.
Ovaj plan pomoći su usvojili američki zakonodavci u februaru ove godine, s ciljem da se izvrši dodatni pritisak na Al-Assadov režim, kako bi se prisilio na pregovore i kako bi obustavio nasilje nad vlastitim narodom.
Međutim, javna je tajna, a to su sami pobunjenici potvrdili, da su se u pošiljkama nalazile i velike količine taktičkog oružja. Zato su ovu informaciju svi shvatili kao obustavu naoružavanja sirijske opozicije i tako je i tretirali, iako zvaničnih potvrda za to nema.
Informacije obavještajaca
Povod ovakvoj odluci je, navodno, informacija do koje su došli američki i britanski obavještajni krugovi, a o kojoj su izvijestili i pobunjenički mediji, o tome da su pripadnici islamističke koalicije Al-Džebha al-Islamijja (Islamske fronte) nekoliko dana ranije zauzeli skladište oružja u Bab al-Havi na granici sa Turskom, koje pripada Zajedničkoj komandi pobunjeničkih grupacija okupljenih oko Slobdone sirijske vojske (SSV).
Saveznici se zvanično plaše da oružje ili nešto od opreme koju šalju SSV-u ne dođe u ruke radikalnih frakcija, koje su povezane sa Al-Kaidom i koje se ne bore samo za svrgavanje vladajućeg režima u Damasku, nego za uspostavu globalne „islamske države“ po uzoru na nekadašnji islamski halifat.
Islamsku frontu je prošlog mjeseca formiralo šest umjerenih vojnih frakcija, koje su istupile iz Zajedničke vojne komande i koje ne priznaju da ih zastupa bilo koja od opozicionih političkih organizacija u inostranstvu, pa ni Sirijski nacionalni savjet. Front Al-Nusra i Islamska država Iraka i Levanta, koje su povezane s Al-Kaidom i kojih se zapadne države najviše plaše, nisu dio Islamskog fronta. Ipak, neki izvori u opoziciji su ustvrdili kako je došlo do približavanja pozicija između Islamske fronte i Al-Nusre, te da je dio preotete opreme i oružja iz Bab al-Have ustupljen i njihovim borcima. To je, čini se, bio dovoljan razlog da zapadne sile, a prije svega SAD, „povuku ručnu“, kako ne bi ponovili greške iz rata u Afganistanu, kada su sami stvorili ono što će kasnije nazvati Al-Kaidom.
U sirijskoj opoziciji nisu krili ogorčenje ovakvim stavom saveznika. Njihovi predstavnici su ovu odluku kritikovali čitav dan nakon njenog objavljivanja na svim arapskim televizijskim stanicama, nazivajući je otvorenim napadom na Slobodnu sirijsku vojsku i umjerenu i sekularnu opoziciju, te nedvosmislenom podrškom „fundamentalističkim vojnim frakcijama“, kojima, prema njihovom mišljenju, ne nedostaje oružja i logistike.
Oni na internetskim portalima i na arapskim forumima na kojima se okupljaju opozicionari upozoravaju zapadne sile da bi im se ovo moglo „obiti o glavu“ i da u njihovom interesu nije slabljenje Sirijske slobodne vojske i njeno eliminisanje iz dešavanja na terenu i samim time budućnosti Sirije.
Oni tvrde da će se u tom slučaju borba sirijskog naroda za slobodu od jednog despotskog režima i demokratsku i slobodnu Siriju pretvoriti u borbu režima protiv fundamentalističkih frakcija povezanih sa Al-Kaidom. Na ovaj način sukob će postati ono što je predsjednik Bashar al-Asad od početka priželjkivao - sukob zvanične vlasti protiv malih skupina ekstremista, koje predstavljaju prijetnju kako njegovom režimu tako i zapadnim silama i zemljama regiona.
Glasnogovornik SSV-a Louay Meqdad je gostujući na Al Jazeerinom arapskom servisu pozvao „prijatelje u svijetu da sačekaju 48 sati i da daju vremena Zajedničkoj komandi da riješi konfuziju koja je stvorena na terenu“. On je ovom prilikom ustvrdio da se radi samo o nesporazumu i da će se oni lahko dogovoriti sa „svojom braćom iz Islamske fronte“.
Inače, sukobi unutar opozije i njihova razjedinjenost, te direktno uplitanje prošiitskog libanskog pokreta Hezbollah i šiitskih dobrovoljačkh jedinica Abu Fadl al-Abas iz susjednog Iraka, u zadnjih su nekoliko mjeseci uveliko poremetili odnos snaga na terenu u korist režima u Damasku.
Poznavaoci situacije na terenu za raskol u opoziciji krive kako ulazak ekstremističkih grupacija bliskih Al-Kaidi sa vlastitom agendom i nespremnošću da sarađuju sa drugim opozicionim grupama, tako i neslaganje saveznika iz regiona i svijeta, koji imaju svako svoju političku i vojnu frakciju unutar opozicije i koje se, umjesto da se bore protiv režima, ustvari bore za prevlast i kontrolu nad materijalnom i finansijskom pomoći koja im dolazi.
Izgleda da je strategija islamističkih frakcija, o kojoj smo na ovim stranicama pisali još početkom augusta (aktivirati link: http://balkans.aljazeera.net/vijesti/udar-iznutra-na-sirijske-revolucionare) urodila plodom. Naime, dok se Sirijska slobodna vojska borila sa režimskim snagama duboko u unutrašnjosti brojne islamističke frakcije, među kojma su i Al-Nusra i najekstremniji pripadnici organizacije Islamska država u Iraku i Levantu, krenule su u ovladavanje već oslobođenih teritorija i naročito logističkih puteva kojma se SSV snabdijevala iz Turske.
Danas je Slobodna sirijska vojska priklještena između režimskih trupa sa jedne i rivala sa druge strane i svakim danom gubi sve više teritorije i vojnika koji prelaze u bolje organizovane i zbog preuzimanja logističkih ruta i bolje opremljene i snabdjevene formacije umjerenih boraca, poput Islamske fronte ili onih radikalnih okupljenih oko ideja i ciljeva povezanih sa idejama tzv. „globalnog džihada“.
Uspon Islamske fronte, čija je akcija u Bab al-Havai bila uzrokom ove konfuzije, priča je za sebe. U ovoj koaliciji, zvanično oformljenoj 22. novembra 2013, djeluju neke od najborbenijih i najbrojnijih vojnih formacija, poput selefijskog odreda Ahrar al-Šam, Liva al-Hak iz Homsa, Suqour al-Šam iz Idliba ili nedavno u Damasku osnovane Vojske islama (Džejš al-islam), za koju se vjeruje kako ima direktnu podršku Saudijske Arabije, koja preko ove fronte pokušava umanjiti utjecaj Al-Kaidi bliske Islamske države u Iraku i Šamu, ali i Al-Nusre, koja je ideološki bliska Al-Kaidi, ali se taktički i komandno od njih udaljila.
Sada je pitanje da li je jedna takva kolicija prihvatljiva zapadnim saveznicima i kakvu ulogu u svemu ima Kraljevina Saudijska Arabija, te ko će, u slučaju da SSV i samim time Sirijski nacionani savjet nastave gubiti utjecaj na terenu u budućim pregovorima, predstavljati ovu novu stasavajuću opozicionu silu, čije se prisustvo više ne može ignorisati.
Turska zatvorila brojne prijelaze
Nije jasno da li će se pomoć saveznika sa zapada uskoro nastaviti preko Turske, koja je, također, zabrinuta jačanjem ekstremističkih grupa u svom susjedstvu. Na Twitter profilima simpatizera džihadskih frakcija u Siriji ovih dana su bili aktuelni izvještaji o hapšenjima stotina selefijskih dobrovoljaca, koji su, kao i do sada, pokušali preko Turske teritorije nesmetano ući u Siriju. Tome se trebaju pridodati i izvještaji o tome kako je Turska zatvorila svoje granične prijelaze prema Siriji, u mjestima gdje su radikalne grupe preuzele kontrolu.
Dok je situacija na terenu sve teža i dok malo ko više i izvještava o razmjerima humanitarne katastrofe u ovoj prelijepoj zemlji, ne treba smetnuti sa uma i neke druge moguće dimenzije ove posljednje odluke. Naime, sve ovo se može razumjeti samo kao još jedan pritisak saveznika na opoziciju, kako bi čim prije i bezuslovno pristali na mirovne pregovore u Ženevi, tzv. „Ženevu 2“.
Zapadni saveznici opozicije su jačanjem na terenu ekstremističkih skupina bliskih idejama Al-Kaide, čini se, u strahu od toga ko bi u Siriji u slučaju pada režima mogao doći na vlast, pritom sve bliži ideji odustajanja od potpunog slamanja režima i okretanja ka kontrolisanoj tranziciji sa umjerenim elementima iz opozicije i prepuštanju režimu da se obračuna sa onim elementima opozicije koji su se u međuvremenu oteli kontroli njihovih dojučerašnjih mentora.
Stavovi izraženi u ovom tekstu su autorovi i ne odražavaju nužno uredničku politiku Al Jazeere.
Izvor: Al Jazeera
 |
| ituacija na terenu sve teža i malo ko više i izvještava o razmjerima humanitarne katastrofe, piše autor |
Piše: Muhamed Jusić (Al Jazeera Balkan)
Lideri sirijske opozicije su arapske i svjetske medije obavijestili da su dobili informaciju od visokih zvaničnika u Washingtonu i Londonu da će njihovi dosadašnji saveznici obustaviti slanje direktne pomoći pobunjenicima na sjeveru zemlje.
Glasnogovornici ambasada obje države u Ankari su istovremeno najavili nastavak humanitarne pomoći koju distribuiraju međunarodne organizacije. Zvanično, do sada su ove dvije zemlje sirijskim pobunjenicima protiv režima predsjednika Bashara al-Assada poslale stotine hiljada tona obroka hrane, medicinske opreme, sredstava komunikacije i drugih neborbenih pomagala.
Ovaj plan pomoći su usvojili američki zakonodavci u februaru ove godine, s ciljem da se izvrši dodatni pritisak na Al-Assadov režim, kako bi se prisilio na pregovore i kako bi obustavio nasilje nad vlastitim narodom.
Međutim, javna je tajna, a to su sami pobunjenici potvrdili, da su se u pošiljkama nalazile i velike količine taktičkog oružja. Zato su ovu informaciju svi shvatili kao obustavu naoružavanja sirijske opozicije i tako je i tretirali, iako zvaničnih potvrda za to nema.
Informacije obavještajaca
Povod ovakvoj odluci je, navodno, informacija do koje su došli američki i britanski obavještajni krugovi, a o kojoj su izvijestili i pobunjenički mediji, o tome da su pripadnici islamističke koalicije Al-Džebha al-Islamijja (Islamske fronte) nekoliko dana ranije zauzeli skladište oružja u Bab al-Havi na granici sa Turskom, koje pripada Zajedničkoj komandi pobunjeničkih grupacija okupljenih oko Slobdone sirijske vojske (SSV).
Saveznici se zvanično plaše da oružje ili nešto od opreme koju šalju SSV-u ne dođe u ruke radikalnih frakcija, koje su povezane sa Al-Kaidom i koje se ne bore samo za svrgavanje vladajućeg režima u Damasku, nego za uspostavu globalne „islamske države“ po uzoru na nekadašnji islamski halifat.
Islamsku frontu je prošlog mjeseca formiralo šest umjerenih vojnih frakcija, koje su istupile iz Zajedničke vojne komande i koje ne priznaju da ih zastupa bilo koja od opozicionih političkih organizacija u inostranstvu, pa ni Sirijski nacionalni savjet. Front Al-Nusra i Islamska država Iraka i Levanta, koje su povezane s Al-Kaidom i kojih se zapadne države najviše plaše, nisu dio Islamskog fronta. Ipak, neki izvori u opoziciji su ustvrdili kako je došlo do približavanja pozicija između Islamske fronte i Al-Nusre, te da je dio preotete opreme i oružja iz Bab al-Have ustupljen i njihovim borcima. To je, čini se, bio dovoljan razlog da zapadne sile, a prije svega SAD, „povuku ručnu“, kako ne bi ponovili greške iz rata u Afganistanu, kada su sami stvorili ono što će kasnije nazvati Al-Kaidom.
U sirijskoj opoziciji nisu krili ogorčenje ovakvim stavom saveznika. Njihovi predstavnici su ovu odluku kritikovali čitav dan nakon njenog objavljivanja na svim arapskim televizijskim stanicama, nazivajući je otvorenim napadom na Slobodnu sirijsku vojsku i umjerenu i sekularnu opoziciju, te nedvosmislenom podrškom „fundamentalističkim vojnim frakcijama“, kojima, prema njihovom mišljenju, ne nedostaje oružja i logistike.
Oni na internetskim portalima i na arapskim forumima na kojima se okupljaju opozicionari upozoravaju zapadne sile da bi im se ovo moglo „obiti o glavu“ i da u njihovom interesu nije slabljenje Sirijske slobodne vojske i njeno eliminisanje iz dešavanja na terenu i samim time budućnosti Sirije.
Oni tvrde da će se u tom slučaju borba sirijskog naroda za slobodu od jednog despotskog režima i demokratsku i slobodnu Siriju pretvoriti u borbu režima protiv fundamentalističkih frakcija povezanih sa Al-Kaidom. Na ovaj način sukob će postati ono što je predsjednik Bashar al-Asad od početka priželjkivao - sukob zvanične vlasti protiv malih skupina ekstremista, koje predstavljaju prijetnju kako njegovom režimu tako i zapadnim silama i zemljama regiona.
Glasnogovornik SSV-a Louay Meqdad je gostujući na Al Jazeerinom arapskom servisu pozvao „prijatelje u svijetu da sačekaju 48 sati i da daju vremena Zajedničkoj komandi da riješi konfuziju koja je stvorena na terenu“. On je ovom prilikom ustvrdio da se radi samo o nesporazumu i da će se oni lahko dogovoriti sa „svojom braćom iz Islamske fronte“.
Inače, sukobi unutar opozije i njihova razjedinjenost, te direktno uplitanje prošiitskog libanskog pokreta Hezbollah i šiitskih dobrovoljačkh jedinica Abu Fadl al-Abas iz susjednog Iraka, u zadnjih su nekoliko mjeseci uveliko poremetili odnos snaga na terenu u korist režima u Damasku.
Poznavaoci situacije na terenu za raskol u opoziciji krive kako ulazak ekstremističkih grupacija bliskih Al-Kaidi sa vlastitom agendom i nespremnošću da sarađuju sa drugim opozicionim grupama, tako i neslaganje saveznika iz regiona i svijeta, koji imaju svako svoju političku i vojnu frakciju unutar opozicije i koje se, umjesto da se bore protiv režima, ustvari bore za prevlast i kontrolu nad materijalnom i finansijskom pomoći koja im dolazi.
Izgleda da je strategija islamističkih frakcija, o kojoj smo na ovim stranicama pisali još početkom augusta (aktivirati link: http://balkans.aljazeera.net/vijesti/udar-iznutra-na-sirijske-revolucionare) urodila plodom. Naime, dok se Sirijska slobodna vojska borila sa režimskim snagama duboko u unutrašnjosti brojne islamističke frakcije, među kojma su i Al-Nusra i najekstremniji pripadnici organizacije Islamska država u Iraku i Levantu, krenule su u ovladavanje već oslobođenih teritorija i naročito logističkih puteva kojma se SSV snabdijevala iz Turske.
Danas je Slobodna sirijska vojska priklještena između režimskih trupa sa jedne i rivala sa druge strane i svakim danom gubi sve više teritorije i vojnika koji prelaze u bolje organizovane i zbog preuzimanja logističkih ruta i bolje opremljene i snabdjevene formacije umjerenih boraca, poput Islamske fronte ili onih radikalnih okupljenih oko ideja i ciljeva povezanih sa idejama tzv. „globalnog džihada“.
Uspon Islamske fronte, čija je akcija u Bab al-Havai bila uzrokom ove konfuzije, priča je za sebe. U ovoj koaliciji, zvanično oformljenoj 22. novembra 2013, djeluju neke od najborbenijih i najbrojnijih vojnih formacija, poput selefijskog odreda Ahrar al-Šam, Liva al-Hak iz Homsa, Suqour al-Šam iz Idliba ili nedavno u Damasku osnovane Vojske islama (Džejš al-islam), za koju se vjeruje kako ima direktnu podršku Saudijske Arabije, koja preko ove fronte pokušava umanjiti utjecaj Al-Kaidi bliske Islamske države u Iraku i Šamu, ali i Al-Nusre, koja je ideološki bliska Al-Kaidi, ali se taktički i komandno od njih udaljila.
Sada je pitanje da li je jedna takva kolicija prihvatljiva zapadnim saveznicima i kakvu ulogu u svemu ima Kraljevina Saudijska Arabija, te ko će, u slučaju da SSV i samim time Sirijski nacionani savjet nastave gubiti utjecaj na terenu u budućim pregovorima, predstavljati ovu novu stasavajuću opozicionu silu, čije se prisustvo više ne može ignorisati.
Turska zatvorila brojne prijelaze
Nije jasno da li će se pomoć saveznika sa zapada uskoro nastaviti preko Turske, koja je, također, zabrinuta jačanjem ekstremističkih grupa u svom susjedstvu. Na Twitter profilima simpatizera džihadskih frakcija u Siriji ovih dana su bili aktuelni izvještaji o hapšenjima stotina selefijskih dobrovoljaca, koji su, kao i do sada, pokušali preko Turske teritorije nesmetano ući u Siriju. Tome se trebaju pridodati i izvještaji o tome kako je Turska zatvorila svoje granične prijelaze prema Siriji, u mjestima gdje su radikalne grupe preuzele kontrolu.
Dok je situacija na terenu sve teža i dok malo ko više i izvještava o razmjerima humanitarne katastrofe u ovoj prelijepoj zemlji, ne treba smetnuti sa uma i neke druge moguće dimenzije ove posljednje odluke. Naime, sve ovo se može razumjeti samo kao još jedan pritisak saveznika na opoziciju, kako bi čim prije i bezuslovno pristali na mirovne pregovore u Ženevi, tzv. „Ženevu 2“.
Zapadni saveznici opozicije su jačanjem na terenu ekstremističkih skupina bliskih idejama Al-Kaide, čini se, u strahu od toga ko bi u Siriji u slučaju pada režima mogao doći na vlast, pritom sve bliži ideji odustajanja od potpunog slamanja režima i okretanja ka kontrolisanoj tranziciji sa umjerenim elementima iz opozicije i prepuštanju režimu da se obračuna sa onim elementima opozicije koji su se u međuvremenu oteli kontroli njihovih dojučerašnjih mentora.
Stavovi izraženi u ovom tekstu su autorovi i ne odražavaju nužno uredničku politiku Al Jazeere.
Izvor: Al Jazeera
